глюга

глюга
глюга, -і ж. разм.
Клюв хищной птицы.
Да нас падлятаюць (птушкі), распускаюць кіпцюры, разяўляюць глюгі, - здаецца, раздзерці і глынуць нас хочуць. Купала. Пытаецца (чалавек) невядома ў каго, нібы крумкач крумкае з высокай яліны. Можа, ён пытаецца ў маленькай жанчыны, якая крочыць з ім побач, над якой звесіў нос - доўгую глюгу? Карамазаў.

Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. . 1994.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»