- глюга
- глюга, -і
ж.
разм.
Клюв хищной птицы.Да нас падлятаюць (птушкі), распускаюць кіпцюры, разяўляюць глюгі, - здаецца, раздзерці і глынуць нас хочуць. Купала. Пытаецца (чалавек) невядома ў каго, нібы крумкач крумкае з высокай яліны. Можа, ён пытаецца ў маленькай жанчыны, якая крочыць з ім побач, над якой звесіў нос - доўгую глюгу? Карамазаў.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.